‘ TO TIOVIKOSAAY KON PARISMA 2 -ᾱ- 143 αθεναρὰ καὶ ἀξισπραπὴς στάσις, σὺν ὅποίαν ἀεήρησεν ὃ : Σιουγνσσλαυϊκὰς λαὸς, κιἠ στέρξας νὰ παραδῶσυο ἅμαχη- a2 sly αποὺς σ»µοκορίσας ποῦ '4ξανος στὴν διὰ τόσων ͵θυσιῶν Νεηθεῖσαν δήευθερίαν καν, παπαδαειπρύεε διὰ µία» ὅτι φαρὰν, ὅτι αἲ σοορίφηµοι «ὐεσλωρατικαὶ» ἐπιπυχίαι τοῦ Βαρολίνου εἲς οὐδὲν ἅλλα ὠφείλοντα, ely ele shw ὅλλσιιριν θάρρους καὶ αὐτοπεατεοιθήσεσος ἀπὸ κοὺς προσχωρήσαννας elo shy avd- αν νάξιν» Δαούς. '5 πολετικὴ) sad “Afovag ἀπέβάαποαο τάς σονα ας τὴὺν διὰ παντοίων µέοσν παράνυσιν «ϱοθ ἡ λεκοῦ νῇς χώρας, ἡ δικοίαᾳ Gd ἀμαλεῖτο νὰ πφοσδεῦθῷ αἷς τὸ ἅομα τῶν διπτατόρων καὶ εὖν ὁσωπνερικὴν διάσπασιν ἓν αὐιςδ 'Αοφοῦᾶ συνατελεῖτο, εσιονεσσρόπως, τὸ σπᾳῶπον ῥῆμα καὶ πᾶσα πρὸς ἀνείστασιν ἁπόφασις ἔξουδεεηροῦτα fy sf πρσγοαφαίση κ«αώ- ag, al ἠγέται αὐτῆς ἐκαλοῦνες sounded: as ἨἘιάννην, διὰ νᾶ συνεργασθοῦθν ὀβδαν εἷς τὴν «νέαν τάξιν». Ἐν τῇ agay- ματικόεητε δὲν ἕκαμεναν νίπαες ἄλλο, εἰμὴ νὰ ὑὁπαγοάφσουν soy αἰαπαδίκην «cov sal va ειεταβὰληθοῦν ἄπὸ. ἠγέσας ἐλευθά- 6ου καὶ ἄνεξαρτήτου Εράτσυς εἲς ἄνευ οἴασδήποις ῥαυλήσε- ος ὄργανα, τεθέµενα εἷς τὴν ἐξυπηρέσηῃσιν τῶν πόσον dvo- σίῶ» καὶ ἐγιληυμαιικῶν σχοιτῶν. Κατ’ αὐτὸν, ἀνριβῶς, sds πρόπον ἄναξάρτιητα καὶ ἐλεύδερα Κράτη, τὰ ὁποῖα οὖν αὖὐθν, παρξία» τῶν καὶ τοὺς τάεᾶους τῆς ἀνεξαρσησίας αὐτῶν αἶχον παρδίση διὰ τῆς {ερᾶς θυσίας τοῦ αἵματος, ἀτπεμιόλησαν ἂν μιᾷ καὶ µόνῃ νυκτὶ τὸ ζερὸν αὐεῶν δικαίωµα τοῦ νὰ ῥὅήσουν ἀλαύθερα ἐν τῷ µάλλονςς, Ο Πρωδυπουργὸς «ᾷς Ἐραττανίας κ. Ἰσέρεσιἁλ, διαεσθα- 4... οπάωκαπα adv det α«ἴς πακεκκκᾷς παήύκης πῆς ἄνέκδςε Sersdeopasiag µίνδυνσν, υεωοκιδσπεοίησα magi αὐεσῦ πλέον ὃ ἅπαξ τοὺς Βαλκανικοὺς Αποὺς παὶ ἔνάκεσε ταδεσχρόνως αὖ- τοὺς, ὅπως αυνασπισθοῶν εἲς ἔνιαξον µόνωπο», διὰ νὰ ὃν. νηθοῦν νὰ προτάξουν ἁποιελεσματινὴν ἀνείσκασιν εἰς πᾶσαν 5. ο. 18. Mime mm BL me Res Aas Ct BOGS ee ssi we - . ο «Ἠ σροκιδοσοίῃησις αὔτο τοῦ κ. Toégsosdd d3y shige, duc- αυχῶς, «ὼ» δέουσα» ἀσιβχησεν. 'Η σεροπαγάνδα sod Αξονος, ἐνασκουμένη διὰ τῶν πλέον δολίων καὶ ἄνιέρων µέσων, ἕαά- συχε τὴν διάσπασιν τῶν Βαάνανικῶν λαῶ»ν. Οὔεω δὲ ὅύο ἐξ αὐτῶν, ἀπιὸ ποὺς ὅποίους ἠδύώνατό τις νὰ ἐἑλπίζη τὴν sifon- σεν πλέον ἄνδροτεριτοῦς οσνάσεως, ἐροίφθησαν, ἑσνερῤημένος οἴασδήπνιοτε βουλῄσεως. εἰς τὰς ἀγκάλας τῶν σεραγγαλιστῶν πῆς ἐλευθερίας. 3Συγκνινητεκὸν παράδεεγµα ἀνδρισμοῦ καὶ ἀξιοπαραπείας Κθνους, τὸ ὁποῖο», σεβόκενον δαντὸ παὶ ἄμμένον εἰς τὰς ἵε- ορᾶς παραδόσεις σου, ὃδν ἔσελρξε νὰ μεταβᾶλυδῦ εἴς ἀνδράσιο- ἅσν, ἄδωκεν ἡ μικρὰ «Ελλάς Καὶ τὸ ἀπσιά]εσμα τῆς στάσεως πῆς Ελλάδος, ἡ ὅποία, ὥς εἷκχακ ὑηλώσῃ εἲς σὺν μνημειώδη Ἀόγον του ὅ ἀείμνηστος Ιωάννης BMesalds, µάχασαι ὅχι µόνον διὰ she {δεκήν επς ἑλευθερία”:, ἀλλὰ καὶ «ὐΞε siveedaglay side ο σος... Badnavioy, dnééesge ερειράνως τῆν ἀἁλήθειαν τῶν λόγων | χοθκ. Ζσέοτσιλλ. Κὰν ἡ Ἑλλὰς ἀδέχειο νὰ παραδοῦῦβ ἅμα- : α ητὶ εἷς τὸν παταγέλαστον Άκοῦισε καὶ οὔτῶ νὰ παναπροδώ- σηΏ τὸν ἔνδοξο» τερισχιλεεκῇ ἰσιορίαν της, ὅλόκάποσς ἡ Βαλ. κανενὴ θὰ ἀσφάδαζε σήµερο» ὑπὸ τὸ πέλμα τοθ “Afovog, ale χὸν ὡποῖον Φὰ δεη»σοίψατο ἔσως ἐλενθέρα ὀδὸς 'τρὸς πραγμα τοποίησιν υῶν ἁπονεςδίσκον σχεδίων τον. «Η 'Ελλᾶς, ἂν τῇ ἀνποφάσει της νὰ ὑπορασσίσηο τὸ Γερὸν δεκκόωµα τῆς ἀλευθδεβίας της µέχρι τέλους, ὃδν φαίνεται πλέον µόνο μζταξὺ τῶν Εαλπκανικῶν dade. Td -υατριώτικὸν κίνημα 5οῦ Γιουγμµοσλαυξκοῦ λαοῦ, ὅσεις ὑινὸ τὸν νεαρὸν Ba- σιλέα του παὲ τε σθεναςᾷῷ ἐπεμβάσαι τῆς Φεοβικῆς “Hundy- σίας, δὲν ἀνέδωκαν εἰς εἡν ἐνέργειαν μιᾶς Κυβερνήσεως ἔσνα- ο µένης Φάρρονς καὶ ἀξισσρεσιίας. ἁποικλεῖξ λίαν ὑπολογί- σιµον παράγοντα ἐν πἢ διαμορφῶσει »ῆς νέας καταστάσεως de of Βαδνανινῦ. . Τὰ γεγονότα εἴς νὴν {}Σισυγκσσδαυῖαν ἐξελίσσανσαι ἀπὸ δύο ἡμερῶν κατὰ τρόστον τόσον ραγδαῖον, ὥστε οἰαδήντοτα πρόβλιτρις περὶ καθ ποίαν τροπὴν fa λάβουν ef τὸ ἐγγὺς μέλλον παθέσκασαε σχκόδὸν ἀδύνανος, Elvas, &0 πτσύτσοις, ya- φονὸς, ὅτι ὅ Γιουγκοσλαυχκὰς λαὺς ὑὲν εἶναι πλέον diauades μένος νὰ ὑιτοξωρήσῃ εἲς τὰς ἀπιειλὰς κσθ Αξονος ναὲ νὰ ἕ- βεετρέφυ, ὄτιοος Ἡ) χώρα του παιασεῇ παεδίον τορσπιλλισμσοθ τῶν ὑτιρηλῶν σκοπῶν, διὰ τοὺς ἁποίους μάχεται πατὰ τὴν παροῦσαν σειγµὴν ἡ Βμεπιανία ματὰ τῆς ἠρωϊκῆς Ἑλλάδος ναὲ τῶν Συμμάχων τῶν. ΚΧΐναι πιὐανὸν, ὅτι ὃ ἀρχισυμμορίεης τοῦ Βερολίνου, κατόπιν τοῦ {σχυροῦ ᾳαπείσματος, 10 ἁποξζον κατέφερε κατὰ τῆς νιαρειᾶς του ἡ ἀνδοικὴ χεὶρ τοῦ ιουγκοσ.αυῖνοῦ λαοθ, θά ἁπιζητήοῃ νὴν ὑποταγὴν αὐτοῦ διὰ τῆς βίας. “Ev εοιαύνΏ ιαρεσινὠσει ἡ Σιουγνοσλανΐα δά λάβη δρισειεῶς Θέσιν naga ad πλευρὸν ἠνείνων, οἵτινες δὲν ἀδίσεασον νὰ λάβουν τὰ ὅκιλα, διὰ νὰ προασπίσουν τὴν τιμήν, τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἀνεξαριησλαν τῶν λαῶν. ‘
